Dat er veel vragen waren afgelopen twee presentaties is mij duidelijk geworden toen ze gesteld werden. Deze keer waren er tijdens de rondvraag ook een aantal vragen voor mij. Ze hadden voor mijn lezing al een voorbereidende les gemaakt over hoe het zal zijn om een hersenbeschadiging te hebben. Nou, ik kan het iedereen aanraden. En daarom kwamen er ook zeer oprechte vragen van de leerlingen.
Was trouwens nog een kleine blunder van Onno (sorry Onno als je dit leest): de vorige keer tijdens een lezing kwam er een vraag naar voren: "Meneer, heeft u er ook weleens geen zin meer in?" Asjemenou, daar had Siem de Leeuw nog niet over nagedacht dat die vraag om de hoek zou komen. Ik heb natuurlijk nee gezegd. Maar Onno dacht dat ik ja zei. Ik dacht: Oh no.............
Maar even terugkomend op de recente lezing. In de avond kreeg ik een mail van meisje uit de klas waar ik die dag was geweest. En dat vond ik zo leuk dat het bericht kwam, want het is echt zeldzaam. En natuurlijk niet te vergeten: in de pauze had ik een vette bamischijf van de (on)gezonde kantine. Tot de volgende keer.
